اریخچه کیک عروسی به زمان امپراتوری روم در حدود ۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد. در ابتدا در مراسم عروسی نوعی نان تهیه می‌شد که به مرور زمان به شیرینی آن افزوده شد. در ۱۰۰ سال پیش از میلاد ابتدا یک تکهٔ سفت نان شیرین یا کیک میوه توسط داماد خورده می شد و باقیماندهٔ آن خورد شده و بر سر عروس ریخته می‌شد. این رسم امروزه بصورت بریدن کیک و در دهان گذاشتن آن توسط عروس و داماد تبدیل شده‌است. در قرن هفدهم میلادی شکر قنادی بوجود آمد. کیک عروسی به سبک غربی در کشور بریتانیا بوجود آمد و روش‌های تزیین آن مانند استفاده از خمیر فوندانت، یخ‌چینه مجلل (رویال آیسینگ) در این کشور توسعه پیدا کرد. در قرن نوزدهم ملکه ویکتوریا در مراسم عروسی خود کیکی ابداع کرد. این کیک با یخ‌چینه مجلل تزیین شده بود و ۳۶ سانتیمتر عمق، ۲٫۸ متر عرض و ۲٫۲ متر ارتفاع داشت. این کیک چند طبقه بود. این کیک نمونهٔ بنیادی برای کیک‌های عروسی امروزی به سبک غربی به شمار می‌رود. این سبک از کیک به عنوان کیک عروسی ویکتوریایی شناخته می‌شود و در اصل نوعی کیک میوه‌ای است که با یخ‌چینهٔ کاملاً سفید پوشانده شده‌است اما امروزه ممکن است نوع کیک از نوع میوه‌ای نباشد.
تزئین کیک عروسی
از انواع تزیین کیک عروسی می‌توان از کیک عروسی توری (به انگلیسی: Bridal lace cake) نام برد. در این نوع، تمامی سطح کیک با خمیر فوندانت پوشانده شده و با خمیری که به شکل تور معمولاً گلدار نقش انداخته شده تزئین می‌شود. قالب خمیر را می‌توان با استفاده از تور لباس عروس تهیه کرد بطوریکه خمیر توری روی کیک طرحی مشابه با تور لباس عروس داشته باشد.
کیک عروسی در فرهنگ‌های گوناگون
از آنجائیکه کیک عروسی در اکثر کشورهای جهان یکی از اجزای مراسم ازدواج است این کیک دارای اشکال و انواع گوناگون است. بسیاری از کیک‌های عروسی جهان ریشهٔ بریتانیایی دارند.
بریتانیا:امروزه کیک‌های عروسی‌ای که در بریتانیا بکار می‌روند نظیر کیک‌های عروسی قرن نوزدهم هستند. نوع کیک معمولاً میوه‌ای است که بر روی آن لیکور ریخته شده و سپس با یک لایه از خمیر بادام (مارزیپان) یا فوندانت پوشانده می‌شود. روی کیک نیز با یخ‌چینه مجلل تزیین داده می‌شود.
